tui-o perrino

Vandaag gaan we onder de 100km. We zijn er dichtbij. Ik heb er nu 120km opzitten. Inmiddels 1 blaar gelopen, zere voeten vd tas. Ik mag niet klagen.
Er komen nu ook meer mensen op de route die alleen de laatste 100k lopen.
Vandaag hebben we apart gelopen. Marc wil voor de hitte op albergue zijn (voor 12uur). Met 18km is dat te doen. Ik merkte dat ik boven mijn macht ging lopen. Ik heb dit uitgesproken. Ik merk dat ik steeds beter voor mezelf kan kiezen en vertrouwen heb op de juiste uitkomst ipv de controle te houden. Ik zag lichte worsteling bij marc. Hij wilde bij ons blijven, maar niet in de hitte lopen. Ik heb uitgelegd dat bij albergue je kan kijken of zijn naam is ingeschreven en anders konden we nog bellen. Marc ging vooruit. Flore wilde dat ook doen. Je raakt aan de praat en dan loop je nog heel de weg samen. We hebben helaas de afslag gemist voor de route door de bossen. Wij hebben langs de weg gelopen, we zijn er gekomen.
We waren er al om 12.00 (marc zelfs om 10.30). De herberg ging pas om 15.00 open. We hebben gedaan waar we goed in zijn. Uitgebreid lunchen. In spanje en portugal krijg je altijd grote borden. Ik krijg ze nooit op. De andere twee zorgen er wel voor dat opkomt :-). Het wordt nu zelfs benoemd. Marleen eet toch niet alles, wij hebben extra.